Translate

środa, 17 września 2014

Pępuszek niemowlaka- jak o niego prawidłowo dbać??

Nadszedł czas na post tematyczny!!

A więc jak w temacie, pewnie wiele rodziców zastanawiało się jeszcze przed przyjściem dzieciaczka na świat jak dbać o jego pępuszek, czyli o tzw kikut (zostaje on po odcięciu pępowiny), Dbanie o ten kikut jest bardzo ważne ponieważ to w jaki sposób się nim zajmujemy rzutuje na późniejszym wyglądzie pępka naszej pociechy.

Zacznijmy od tego, że są dwie szkoły dbania o pępuszek :

- pierwsza zabrania stanowczo jakiegokolwiek moczenia pępuszka i nakazuje ciągłe noszenie opatrunku z gazika do momentu, aż kikutek sam odpadnie - oczywiście opatrunek zmieniamy codziennie. Ponadto wskazane jest odkażanie pępuszka raz dziennie, zazwyczaj po kąpieli specjalnym preparatem (lekarze najczęsciej polecają octenisept, który jest dostępny w każdej aptece).

- druga metoda z kolei nie zabrania moczenia pępuszka, ale oczywiście po każdym moczeniu musimy go starannie osuszyć. Co do opatrunku, oczywiście musi być codziennie zmieniany a co więcej zaleca się wietrzenie pępuszka poprzez wywijanie pampersa tak aby pępuszek z opatrunkiem nie był pod pampersem (bardzo często pieluszki zakrywają pępuszek i to utrudnia gojenie, ponieważ dopływ powietrza przyśpiesza gojenie). Co do odkażania, mówimy tu o jak najczęstszym czyszczeniu pępuszka takimi samymi preparatami jak w sposobie pierwszym (higiena około 3 razy- po przebudzeniu, w połowie dnia i po kąpieli)

- bardzo ważną czynnością jest higiena tzw. kikuta pępowinowego. Jak napisałam wcześniej zalecany preparat to Octenisept (jest dostępny w dużych butlach ale też w małych jeżeli nam to bardziej odpowiada). Co do ceny to niestety już nie pamiętam ale chyba za małą buteleczkę płaciliśmy około 30 pln. Zawsze do higieny używamy gazików - ja kupowałam małe pojedyńcze gaziki pakowane w folijkę - jest je łatwiej używać. Duża gaza, jest niestety nie praktyczna, ponieważ musimy ją przecinać na mniejsze kawałki a te z kolei mają "wystrzępione niteczki" na obciętych rogach, które mogą nam utrudniać mycie pępuszka.

Przejdźmy do samego zabiegu czyszczenia pępuszka. Najpierw musimy dobrze "spryskać " cały pępuszek, pamiętajmy o tym aby delikatnie go podnosić tak aby nawet do schowanych "fałdek skórnych" dotarł nasz preparat. Wiem, wiem na pewno myślicie sobie ale jak??! jak to przesunąć podnieść?! Wiem, że to ciężkie i stresujące ale nie bójcie się to naprawdę szybka sprawa, tylko potrzebujemy robić to zdecydowanie. Kiedy już cały pępuszek jest w naszym preparacie bierzemy gazik i dokładnie wycieramy pępuszek, znów pamiętając o tych schowanych fałdkach skóry... Tylko róbmy to spokojnie, to naprawdę da się zrobić :)
Jeżeli już się nam to uda, bierzemy kolejny gazik i zawijamy kikutek tak aby nie ubrudził się podczas całego "aktywnego" dnia :)

Nie wiem jak Wy ale ja zastanawiałam się po co czyścić te "schowane" warstwy skóry- więc już tłumaczę:) Właśnie w tych ciężko dostępnych miejscach gromadzi się wydzielinka (ropka), która utrudnia gojenie się ranki a czasami kiedy nie jest czyszczona powoduje stan zapalny, który może być poważny i bolesny dla maluszka a dla  nas bardzo stresujący...

Co do moczenia pępuszka (niezależnie od tego na który ze sposobów się zdecydujemy) pamiętajmy jeżeli już tak się stało, że pępuszek się zamoczył nie panikujmy (jak to zrobiłam ja pierwszym razem hehe) tylko weźmy gazik i starannie przetrzyjmy pępuszek, pamiętając o każdej fałdce i załóżmy nowy opatrunek.


To chyba najważniejsze informacje dotyczące dbania o pępek noworodka.
A tak trochę z subiektywnej oceny...
Ja jestem zwolennikiem drugiej metody, ponieważ stosowałam ją i naszej Frani kikutek odpadł już piątego dnia po powrocie ze szpitala (a wyszłyśmy po 3 dobach od narodzin). Mogę dodać, że naprawdę starannie czyściłam pępuszek i często go "wietrzyłam".
Oczywiście wiem, że to nie jest takie proste jak się piszę. Sama przez to wszystko przechodziłam i wiem, jaki stres towarzyszy nam przy każdej wykonywanej czynności przy noworodku zwłaszcza w pierwszych dobach życia , a jeżeli jest to nasze pierwsze dziecko, tym bardziej stresujemy się każdą drobnostką.
Ale nie przejmujmy się , pamiętajmy : Wszystko co robimy dla naszego dziecka, robimy najlepiej ponieważ to my kochamy je najmocniej na świecie i wiemy co jest najlepsze na naszego maluszka!! :)

Aaaa i małe słowo dla Wszystkich, których dopiero czeka przechodzenie przez tego typu "zabiegi": Powodzenia! Nie bójcie się tego, to naprawdę nic strasznego! :) (ale rym stworzyłam hihi)

A na koniec foto :


   Tym razem adekwatnie do posta zdjęcie Marysi kilka dni po wyjściu ze szpitala:)

zdjęcia, zdjęcia zdjęcia!!!

Nie mogłam się powstrzymać i postanowiłam wstawić jeszcze kilka fotek Frani z soboty.

Oto one :)  :







A tak nasza księżniczka "padła" po szaleństwie na parkiecie :)


Mijają dni, miesiące, mija rok..!!

A w sumie to dwa lata!
Tak dokładnie dwa lata temu wyznaliśmy sobie przysięgę małżeńską z moim kochanym mężem.
Ach jak ten czas leci, pamiętam nasze pierwsze spotkania a już kilka lat razem jesteśmy - hmm... ile to dokładnie lat ?? właśnie nam leci 5 rok razem :)
Pewnie sobie teraz myślicie: "strasznie szybko chyba wzięli ślub"  - a ja mogę odpowiedź wcale nie szybko tylko w idealnym momencie! byliśmy ze sobą półtora roku jak mój mąż mi się oświadczył i to naprawdę był świetny czas!

Ach małe sprostowanie.. Rocznicę mieliśmy wczoraj, nie dzisiaj - przecież nie siedziałabym teraz na blogu tylko przy moim mężu

I właśnie tak było wczoraj, jak nasze kochane maleństwo zasnęło zrobiliśmy sobie super kolację!

Ajjjj... zapomniałam o najważniejszym!! Dostałam mnóstwo kwiatów które uwielbiam- czyli goździków. Są naprawdę delikatne a co więcej mogą długo stać w wazonach bo są naprawdę wytrzymałe- a ze mnie słaby ogrodnik więc to idealna opcja :)

Nie będę się już więcej rozpisywać, na koniec jak zwykle kilka foto:









Ach i jeszcze fotki moich pięęknych kwiatów i naszej kolacyjki!

Jak widać postawiliśmy na lasagne i  bardzo dobre różowe winko ( prosto z Włoch- Tonino:) )

A teraz kolej na kwiaty: 





Ps. Tym razem bez zdjęcia Marysi, ale już jutro post tematyczny i kilka fotek naszej córuni!

wtorek, 16 września 2014

"Królowa Balu"

Dzisiejszy post troszkę śmiesznie zatytułowałam ale idealnie odzwierciedla to co chce napisać :)

W sobotę byliśmy całą naszą Wspaniałą rodzinką na Weselu , co oznacza że nasza mała królewna też z nami była :) Oczywiście chciałam aby Marysia wyglądała jak mała księżniczka i chyba mi się udało.. ( skromne stwierdzenie wiem hehe ) Ale sami zobaczycie na końcu tego wpisu, że naprawdę wygladała słodko.

Chciałam troszkę napisać o wspólnych "imprezach" i innych "uroczystościach" spędzonych razem z naszymi maluchami, właśnie takimi jak Marysia. Czy uważacie, że to dobry pomysł aby zabierać je z nami czy też lepiej zostawić pod opieką zaufanej osoby w domu ?

Cóż... my z mężem w sumie nie mamy konkretnego zdania, bo czasami wolimy zostawic Marię w domu, jeżeli wiadomo że to impreza dla osób które nie mają dzieci i zresztą no.. sa imprezy które po prostu nie są przeznaczone dla naszych malutkich pociech :)

Jednak na to Wesele postanowiłam zmienić moje spojrzenie i jestem z tego bardzo zadowolona! Parkiet był Marii i tatusia :) Byłam w szoku ile energii może w sobie mieć takie małe dziecko !! :) Marysia biegała po całej sali zaczepiała każdego bez względu czy widziała ta osobe pierwszy raz czy juz ja znała- a to naprawdę rzadko sie zdarza, zazwyczaj jest nieufna i potrzebuje czasu żeby się "otworzyć" :) a tutaj całkiem inne dziecko!

Co więcej bardzo chętnie pozowała fotografowi i kamerzyście- wręcz sama biegała do aparatu :)

Ale przejdźmy jeszcze do was zabierania dzieci na tego typu uroczystości:

- raczej szybko skończymy wesele , jak wiemy takie maluszki szybko sie męczą a jednak spanie na weselu to chyba nie najlepszy pomysł ( hałas, muzyka, śpiewanie itp to nienajlepsze warunki do dobrego snu )

- jeżeli jest to tak małe dziecko, które jeszcze nie zjada jedzenia takiego jak my , to może nam być cieżko z przygotowaniem posiłku

- higiena, czyli myślę tu o dzieciach noszących pieluszki. nie jest łatwo znaleźć miejsce wygodne do zmiany pieluszki...

I to chyba na tyle minusów, ale zdecyowanie w naszym przypadku przeważyły plusy. Największym było zadowolenie naszej Frani!! :)

Coż.. to na tyle dzisiejszego posta a na koniec jak zwykle foto :

 





 

 

środa, 10 września 2014

"Zderzenie z rzeczywistością"

 
"Zderzenie z rzeczywistością"
Ostatnio na moim blogu pojawił się wpis, ale niestety nastąpiła mała awaria.. Więc jeszcze raz postaram się go stworzyć!
Przez ostatnie dni a nawet można już powiedzieć tygodnie blog osiadł kurzem, a to dlatego, że dwa tygodnie temu wróciłam do pracy.
Najpierw starałam się łapać każdą ostatnią chwilę z Marysią a teraz po pracy też spędzam czas tylko z nią, a jak już mój maluszek zaśnie to trzeba zająć się domem i naszykować na kolejny dzień pracy.
Nie wiem dla kogo takie rozstanie jest cięższe dla mamy czy dla maluszka, ale cieszę się, że mogłam zostawić Marysię dopiero teraz a nie jak to było kiedyś po 20 tygodniach! - według mnie to naprawdę trudna sprawa zostawić takiego szkraba, który po za swoją mamą nie widzi świata, bo to właśnie matka jest całym światem.
Roczny dzieciaczek jednak już troszkę więcej rozumie, ale napewno wszystko bardzo przeżywa - wkońcu rozstanie z mamą to rozstanie z mamą... Ale trzeba sobie i z tym poradzić! W dzisiejszych czasach chyba większość rodzin decyduję się na pracę obojga rodziców, takie mamy czasy.
Już trochę się oswoiłam z faktem, że nasze życie przeszło w kolejny etap i staram się korzystać jak najlepiej z czasu, który mi zostaje po pracy. A  jak go spędzam? Pewnie jak większość mam: zabawa, zabawa i jeszcza raz zabawa. ale z kim?? to przecież jasne- z moją kochaną Franką :)
Oczywiście nie jest łatwo pogodzić: pracę, obowiązki w domu i co najważniejsze wychowywanie naszej córuchny ale staramy się z mężem jak najlepiej sobie radzić :)
 
A teraz kilka rad dla mam:
- nawet jeżeli jest wam bardzo ciężko wychodząc z domu uśmiechajcie się jak najwięcej do Waszych maluchów, to daje im poczucie, że nic złego się nie dzieje
- nie dzwońcie, co 30 minut do osoby, która zajmuję się maleństwem, bo w ten sposób fundujemy im nie potrzebny stres i napięcie a co więcej dziecko słysząc nasz głos może różnie zareagować od śmiechu ( w najlepszej opcji ) po bardzo silny płacz ( w najgorszej opcji)
- zostawmy bardzo konkretne rady jak zajmowac się naszym maluszkiem. Myślę tu naprawdę o wszystkim, zaczynając od całodniowego rozkładu jedzonka po ulubione zabawki i zajęcia :)
- powtarzajcie sobie, że Waszemu dziecku nic złego się nie dzieje, że napewno dobrze się bawi ( mnie to chociaż trochę uspokaja.. :) )
- a na koniec Bądźcie silne i myślcie, że tak już po prostu musi być i trzeba cieszyć z tego co jest nam dane!! :D Pozytywne myślenie to podstawa
 
Wiem, wiem...łatwo mówić trudniej robić! U mnie też tak jest, a naprawdę staram się byc dzielna i nie dawać moje córuni dodatkowych powodów do stresu i jak tylko wracam do domu zachowuję się tak jakby cały świat nie istniał ( oczywiście po za nami i Tatą ) :)
 
Na dzisiaj to chyba już koniec ale postaram się w najbliższym czasie stworzyć jakiś post tematyczny.
 
A na koniec jak zwykle foto :
Rośnie nam mała kuchareczka :)